W tym roku już dziewiętnasty raz Dzień Polonii i Polaków za Granicą. Siedemnasty raz Polacy na całym świecie obchodzą również Dzień Flagi.
Dzień Flagi RP to jedno z najmłodszych świąt państwowych w Polsce. Ustanowiono je na mocy ustawy z dnia 20 lutego 2004 r. Datę 2 maja wybrano nieprzypadkowo. Po pierwsze, właśnie 2 maja 1945 r., w czasie bitwy o Berlin polscy żołnierze zawiesili biało-czerwoną flagę na berlińskiej Kolumnie Zwycięstwa. Dzień Flagi Rzeczypospolitej Polskiej pośrednio upamiętnia więc triumf polskich wojsk w czasie drugiej wojny światowej. Po drugie, władze PRL właśnie 2 maja nakazywały pospieszne zdejmowanie flagi, aby przypadkiem nie wisiała jeszcze 3 maja, czyli w dniu zniesionego przez komunistyczne władze święta Konstytucji 3 maja. Po trzecie wreszcie, 2 maja obchodzone jest święto Polonii i Polaków poza granicami kraju.
Przed południem na pl. Piłsudskiego w Warszawie odbyła się uroczystość podniesienia flagi państwowej RP. Flaga została podniesiona na 35 masztach ustawionych w kontur Polski. Fot. Piotr Nowak / PAP
Historia polskiej flagi
Pierwszy raz prawnie kwestie polskiej flagi uregulowano 7 lutego 1831 r. w uchwale Sejmu Królestwa Polskiego, czyli nieco wcześniej niż na Węgrzech, gdzie flaga została oficjalnie ustanowiona w roku 1848. W Polsce w 1831 r. zawarto kompromis między barwą białą nadaną przez Augusta II Mocnego, a biało-czerwono-szafirową (barwami konfederacji barskiej). Biało-czerwone barwy są odwzorowaniem kolorów herbu Królestwa Polskiego oraz Wielkiego Księstwa Litewskiego. Biel pochodzi od białego orła na czerwonym tle, oficjalnego symbolu polskiego państwa, a także od bieli Pogoni – rycerza galopującego na koniu, będącego godłem Litwy. Barwy te w heraldyce mają też oczywiście swoje znaczenie: biel to m.in. czystość i szlachetność, a czerwień oznacza poświęcenie, odwagę oraz waleczność. I chociaż barwy pozostały stałe, to od XIX w. wielokrotnie zmieniały się odcienie biało-czerwonej. Pierwotnie odcieniem czerwonego na fladze RP był karmazyn – symbol bogactwa i dostojeństwa. Podczas powstania styczniowego zmieniono go na amarant. Po odzyskaniu niepodległości po pierwszej wojnie światowej powrócił karmazyn. Następnie na kilkadziesiąt lat zmieniono go na cynober. W ustawie z roku 1980 nie nazwano dolnego odcienia flagi, jednak tak określono jego współrzędne trójchromatyczne, że znów przypomina karmazyn. Zgodnie z ustawą o godłach i barwach Rzeczypospolitej Polskiej z sierpnia 1919 r., a także z ustawą z 1980 r. flaga Polski to prostokąt o proporcjach boków 5:8. Flaga podzielona jest na dwa poziome pasy o tej samej szerokości: biały górny i dolny czerwony.
Źródło: YouTube / IPNtvPL
Święto Flagi i Dzień Polonii
Polska jest jednym z ponad 50 państw, w których narodowa flaga ma swój dzień. Święto flagi obchodzi się m.in. w Argentynie, Chinach, Finlandii, na Litwie, w Stanach Zjednoczonych, Rosji czy na Ukrainie. 2 maja to od 2002 r. również Dzień Polonii i Polaków za Granicą. Sejm ustanowił to święto w dowód uznania „wielowiekowego dorobku i wkładu Polonii i Polaków za granicą w odzyskanie przez Polskę niepodległości, wierność i przywiązanie do polskości oraz pomoc Krajowi w najtrudniejszych momentach”.
Liczbę Polaków mieszkających na Węgrzech szacuje się na ok. 15 tys., z czego jedna trzecia mieszka w Budapeszcie. Wszystkim Polakom, a zwłaszcza tym mieszkającym poza granicami kraju, życzenia złożył szef polskiej dyplomacji minister Zbigniew Rau.
Źródło: YouTube
(JAP)